[Libra]

КОЛЮЧКИ (Osty)
21 января - Агнешки

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Что слова не вытянешь - камень. co słowo dźwiga jak kamień,
А коли уж высказал - крепко, a gry je wypowie już - ciężko,
Как если б плечо подставил. to jakby podał mi ramię.

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Что вырастить сад возьмётся, co będzie sadził drzewa,
И четверть века минует, ćwierć wieku - powie - minie,
И нам дубок распоётся. a dąbczak nam się rozśpiewa.

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Которому моё тело, ktуremu ciało moje,
Старенье моё - starzenie moje
Не суть, nie straszne,
Что ждёт co czeka
В деревянной хате, w drewnianej chacie,
Когда я усну, aż zasnę,
Когда ж это Я aż kiedy JA
Усну. zasnę.

Такого мне мужа даруй, Takiego mi męża daruj,
Чтоб жизнь co życie,
Под мои ладони jak białą płachtę
Сложил бы холстом белейшим położy pod moją dłonią
И вымолвил: i powie:
"Пиши". "Maluj".

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Что, если принёс колючки, co kiedy osty przynosi,
Белей аромат для меня их, to bielszą pachną mi wonią
Чем лилий, niż lilia,
Иль белых гвоздик. lub biały goździk.

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
С которым зачну я сына. ktуremu syna powiję.
И пусть не робеет, слыша I niech się słuchać nie lęka,
Стук сердца его с моим. gdy serce bije.

Когда ж такого дадите, Gdy mi takiego dacie,
То счастье не станет мешкать... to szcząście w domu zamieszka...
И в магистрате запишут: I zapis w magistracie:
"Удачно. "Udało się.
Живёт. Zyje.
Жить будет Агнешка". Zyć będzie Agnieszka".

Перевела Libra

(Извините - слилось, а сделать раздельно - не получилось.)

[Libra]

ЧИТАЮ О РОЗАХ... Czytam o różach
7 августа - Дороты 7 sierpnia - Doroty

Милый мой,
Вечер душный, парит.
Птицы кружат беспокойно. Читаю о розах.
Слышал ли ты о розе по имени
Souvenir de la Malmaison?
Послушай:
Императрица Жозефина, когда Наполеон её бросил ради Марии Людвики, занялась садом.
Грустное утешение!
Вскоре Мальмезон стал раем роз.
Среди всех роз самой прекрасной была она,
бледная, холодная и розовая роза, названная
Souvenir de la Malmaison.

Miły mój
Wieczór jest parny, duszny.
Ptaki kręcą się niespokojnie. Czytam o różach.
Czy słyszałeś o róży imieniem
Souvenir de la Malmaison?
Posłuchaj:
Cesarzowa Józefina, kiedy Napoleon porzucił ją dla Marii
Ludwiki, zajęła się ogrodem.
Smutna pociecha!
Wkrótce Malmaison stało się rajem róż.
Wśród nich najpiękniejsza była owa
blada, chłodna i różowa róża, nazwana
Souvenir de la Malmaison.


- Сувенир Мальмезона.
Милый мой! Не хотела бы я ею быть.
Не хотела бы быть Сувениром Мальмезона.
Ну, зачем мне розовый рай, когда Господин мой отдыхает в объятиях другой женщины?
...А слыхал ли ты о чёрно-голубой розе по имени Black Boy (Чёрный Мальчик)?
Его (её) отцом была роза Nuits de Young, прозванная американцами Old Black. Его матерью была роза Words Fair...

- Wspomnienia z Malmaison.
Miły mój! Nie chciałabym nią być.
Nie chciałabym być Wspomnieniem z Malmaison.
Bo cóż mi po różanym raju, kiedy mój Pan odpoczywa
w ramieniach innej kobiety?
... A czy słyszałeś o czarnobłękitnej róży imieniem Black Boy (Czarny Chłopiec)?
Jego (jej?) ojcem była róża Nuits de Young, zwana przez
Amerykanów Old Black. Jego matką była róża Words Fair...

Нет! Не хотела бы я быть Чёрным Мальчиком. Что бы я делала со своей чернотою и со своей голубизною там, за семью водами, вдали от твоих очей? В чём бы я затерялась?

Nie! Nie chciałabym być Czarnym Chłopcem. Cóż bym poczęła ze swoją czernią i ze swoim błękitem tam, za siedmioma wodami, z dala od twoich oczu? W czym bym się zagubiła?

А великий испанский садовник - господин Педро Лот из San Feliu de Llobregat (недалеко от Барселоны) - вывел крохотную оранжевую розу по имени Каталония. Он подарил её как сувенир Швейцарии. ... О нет! Я не хотела бы быть маленькой Каталонией... Уезжать в коробке или в старом глиняном горшке, уезжать из весенней Барселоны далеко-далеко, покидать навсегда птичий базар, железные балконы, выточенные ветром, знакомый собор с мрачным потолком - и приветствовать незнакомых, вежливых швейцарцев.

... Zaś wielki hiszpański hodowca róż – pan Pedro Lot z San Feliu de Llobregat (niedaleko Barcelony) – wyhodował drobną pomarańczową różę imieniem Catalonia. Podarował ją w upominku Szwajcarii.
... O nie! Nie chciałabym być małą Catalonią...
Odjeżdżać w paczce, albo w wielkiej donicy, odjeżdżać z wiosennej Barcelony w świat, żegnać na zawsze ptasi targ, żelazne balkony rzeźbione z wiatru, znajomy kościół z chmurnym sufitem – i witać nieznajomych, uprzejmych Szwajcarów.




Милый, любимый мой!
Мне не хотелось бы быть ни Чёрным Мальчиком, ни пожертвованной на подарок Каталонией, ни - тем более - Сувениром Мальмезона, выпестованной ладонями покинутой императрицы. Мне не хотелось бы быть даже прекрасной лиловой First Lady из Массачусетса...

Miły, kochany mój!
Nie chciałabym być Czarnym Chłopcem, ani ofiarowaną w podarku Caralonią, ani – tym bardziej –
Wspomnieniem z Malmaison,
pielęgnowanym dłońmi porzuconej cesarzowej.
Nie chciałabym nawet być wspaniałą, liliową First Lady
rodem z Massachussets...




Мне хотелось бы быть обыкновенной дикой розочкой, цветущей на далёкой лесной поляне.
Но я знаю, мой милый, что ты не придёшь на ту поляну, чтобы меня отыскать.
Не придёшь за мной.
Уже поздно.

- Дорота

Chciałabym być zwykłą, dziką różyczką, kwitnącą
na dalekiej leśnej polanie.
Ale wiem, miły mój, że ty nie przyjedziesz na tę polanę,
aby mnie odszukać.
Nie przyjdziesz po mnie.
już późno.

- Dorota