[Libra]

КОЛЮЧКИ (Osty)
21 января - Агнешки

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Что слова не вытянешь - камень. co słowo dźwiga jak kamień,
А коли уж высказал - крепко, a gry je wypowie już - ciężko,
Как если б плечо подставил. to jakby podał mi ramię.

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Что вырастить сад возьмётся, co będzie sadził drzewa,
И четверть века минует, ćwierć wieku - powie - minie,
И нам дубок распоётся. a dąbczak nam się rozśpiewa.

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Которому моё тело, ktуremu ciało moje,
Старенье моё - starzenie moje
Не суть, nie straszne,
Что ждёт co czeka
В деревянной хате, w drewnianej chacie,
Когда я усну, aż zasnę,
Когда ж это Я aż kiedy JA
Усну. zasnę.

Такого мне мужа даруй, Takiego mi męża daruj,
Чтоб жизнь co życie,
Под мои ладони jak białą płachtę
Сложил бы холстом белейшим położy pod moją dłonią
И вымолвил: i powie:
"Пиши". "Maluj".

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
Что, если принёс колючки, co kiedy osty przynosi,
Белей аромат для меня их, to bielszą pachną mi wonią
Чем лилий, niż lilia,
Иль белых гвоздик. lub biały goździk.

Такого мне мужа дайте, Takiego mi męża dajcie,
С которым зачну я сына. ktуremu syna powiję.
И пусть не робеет, слыша I niech się słuchać nie lęka,
Стук сердца его с моим. gdy serce bije.

Когда ж такого дадите, Gdy mi takiego dacie,
То счастье не станет мешкать... to szcząście w domu zamieszka...
И в магистрате запишут: I zapis w magistracie:
"Удачно. "Udało się.
Живёт. Zyje.
Жить будет Агнешка". Zyć będzie Agnieszka".

Перевела Libra

(Извините - слилось, а сделать раздельно - не получилось.)

[Libra]

Нашла всё-таки эту песню. Она мне так понравилась, что захотелось и самой сделать перевод.

Nie, nie łatwo - Нет, не просто

Nie, nie łatwo miłość wygnać z ciemnej duszy,
choćby była jedną lampą, jedną świeczką.
Lecz jeżeli, lecz jeżeli człowiek musi,
to salwuje się szklaneczką i ucieczką.

Nic za darmo, nic za grosze, oczywista,
za to płaci się siwizną młodych serc.
Ale rano znowu rusza się do twista
lub się biegnie Majakowskim, być na wiec.

Potem była niby w kinie, upływ czasu,
jakieś dzieci, jakaś żona, czasem dwie.
a gdy ona upragniona wyjrzy z lasu,
to nie bardzo w gruncie rzeczy chcieć się chce.

Nie, nie łatwo miłość przyjąć duszy czarnej,
choćby była jedną świeczką, jedną lampą.
I choć bywa, że człowieka się przygarnie,
to wciąż karze się i karze go za tamtą.

=======================================================

Нет, не просто выгонять любовь из сердца,
Хоть светила бы в душе свечой ли, лампой.
Ну, а если никуда уже не деться,
То спасаются побегом иль стаканом.

Нет, не даром, но не деньгами, конечно.-
За то платят сединой младых сердец.
Но наутро снова крутимся беспечно,
И торопимся куда-то, где конец.

А потом, как будто в фильме, время длится.
Чьи-то дети, и жена, порою – две.
И когда она, желанная, явится –
скажем прямо, уж не хочется хотеть.

Нет, не просто в душу чёрную пробраться,
Хоть была б любовь и лампой, и свечой.
Вот бывает так, что хочет приласкаться,
А нам кажется, казнит она собой.